Ijveren voor vrede in Syrië: vechten tegen windmolens? Oproep van wereldburgers

https://www.dewereldmorgen.be/community/ijveren-voor-vrede-in-syrie-vechten-tegen-windmolens-oproep-van-wereldburgers/

Tien jaar oorlog in Syrië: ‘We kunnen toch niet aan de kant blijven staan?

 https://www.mo.be/opinie/ijveren-voor-vrede-syri-vechten-tegen-windmolens

Oproep tot tekenen petitie ter ondersteuning Eye for Salone

Enkele weken geleden deden we een oproep om individuele brieven te schrijven naar de lokale regeringen om de dreiging van het vernietigen van de klaslokalen van onze secundaire school in 6 Mile, Waterloo, Sierra Leone te stoppen. We willen iedereen bedanken die hiervoor de tijd genomen heeft. Spijtig genoeg heeft het niet mogen baten … 

Nog geen 2 dagen later kregen we een anonieme telefoon dat ze het schoolgebouw, gebouwd door de vrijwilligers van Edukado, aan het ontmantelen waren. Dit was zeker het dieptepunt in de 10 jaren dat we actief zijn in Sierra Leone. Maar we besloten om niet bij te pakken te blijven zitten. De steun van het bestuur van Edukado alsook onze achterban gaf ons de nodige energie.  

We blijven ijveren voor een heropbouw van de school. We willen graag nogmaals jullie steun vragen om onze eis kracht bij te zetten. Dit kan door onderstaande petitie te tekenen. 

https://secure.avaaz.org/community_petitions/nl/de_sierra_leoonse_overheid_ondersteun_onze_eis_tot_de_heropbouw_van_the_flemish_secondary_school

Bedankt voor de steun!

Griet, Mohamed en Katelijne 

Eye for Salone 

Opiniebijdrage Syrië werkgroep

Enkele leden van de Syrië-werkgroep van de GROSH schreven in persoonlijke naam een opiniebijdrage met een oproep aan ‘het middenveld’ en politici voor een internationale campagne voor vrede in Syrië en voor concrete politieke maatregelen van België en de EU.

Het staat op de website van Mo en van De Wereld Morgen:

Mo, met een eigen redactie: www.mo.be/opinie/wie-ligt-er-nog-wakker-van-de-oorlog-in-syrie

De Wereld Morgen in een laatste versie: www.dewereldmorgen.be/community/wie-ligt-er-nog-wakker-van-de-oorlog-in-syrie/

Na de overwinning op de Islamitische Staat krijgen we hier soms de indruk dat de oorlog in Syrië voorbij is. Maar dat is helemaal niet het geval. Vrede in Syrië is nog lang niet in zicht. Als plaatselijke Syrië-werkgroep van de GROSH kunnen we alleen daar weinig aan doen. Daarom roepen we, in persoonlijke naam, politici en het middenveld op om internationaal druk te zetten, nu ons land nog een zitje heeft in de Veiligheidsraad, om eindelijk deze barbaarse oorlog te stoppen en om strijdende partijen ten minste het Internationaal Humanitair Recht te doen respecteren.

Syrië en Jemen: vergeten oorlogen? Steun aan goede doel

Op 20 februari organiseerde de Werkgroep Syrië van de GROSH (Gemeentelijke Raad Ontwikkelingssamenwerking Herent) in GC De Wildeman in Herent een info- en gespreksavond over Syrië en Jemen. 58 deelnemers kwamen er op af. Het verslag en de teksten van de inleiding en de getuigenissen vind je op deze blog. 

Ook deze avond steunden we met de opbrengst een goed doel. We kozen er deze keer voor om in te gaan op de oproep van Oxfam Solidariteit: Red kinderen van hongersnood en ziekte. Oxfam steunt partners die in Jemen proper drinkwater en medicijnen leveren, sanitaire voorzieningen bouwen en cash geld of voedselbonnen verdelen aan kwetsbare gezinnen. De stuurgroep van de GROSH kon 397 euro overmaken aan Oxfam Solidariteit. Hartelijk dank aan alle deelnemers en medewerkers. We vergeten Syrië en Jemen niet.

Fotoverslag: Info- en gespreksavond: Syrië en Jemen vergeten oorlogen?

Syrië en Jemen: vergeten oorlogen?

Info- en gespreksavond

GC De Wildeman 20 februari 2019

Fotoverslag

Welkom door Marcel De Prins van de Werkgroep Syrië van de GROSH

Inleiding door Willem Staes (beleidsmedewerker 11.11.11):

Muzikaal intermezzo met Akram Hamo en Farouk Al-Hasbani en Lieve Neukermans:

Getuigenissen door Zahra Al Ghrain, Akram Hamo en Farouk Al-Hasbani:  

Verslag: Syrië en Jemen: vergeten oorlogen? Info- en gespreksavond GC De Wildeman 20 februari 2019

Vergeten oorlogen?

Syrië gaat in maart 2019 zijn 9e jaar oorlog in. Meer dan een half miljoen Syriërs vond de dood. 12 miljoen mensen gingen op de vlucht, waarvan 5,5 miljoen in het buitenland. Meer dan 13 miljoen Syriërs hebben humanitaire hulp nodig, waarvan een 3 miljoen in nog steeds moeilijk bereikbare gebieden. Ondertussen heeft de grootste humanitaire tragedie zich volgens de Verenigde Naties verplaatst naar Jemen met naar schatting al meer dan 50.000 doden de laatste drie jaar. 14 miljoen mensen staan op de rand van de hongersnood; 3 miljoen mensen zijn op de vlucht. Ook daar zijn de burgers slachtoffers van een conflict tussen het regime en de oppositie, en van de rivaliteit tussen de regionale grootmachten, Saoedi-Arabië en Iran.

Op de uitnodiging van de info-avond op 20 februari in GC De Wildeman in Herent stelden wij de vraag: worden de oorlogen in Syrië en Jemen vergeten? Wij willen ze niet vergeten. Wij, dat zijn de organisatoren: de werkgroep Syrië van de GROSH (Gemeentelijke Raad voor Ontwikkelingssamenwerking Herent), in samenwerking met het Gemeenschapscentrum De Wildeman en vele verenigingen. De laatste dagen was Syrië wel niet meer uit het nieuws na de beslissing van president Trump van de VSA om het Amerikaanse leger terug te trekken uit Syrië. De discussie laaide op in de Europese landen over wat te doen met Syriëstrijders. Dit vooral met het oog op het beschermen van onze veiligheid in het Westen. Terechte bekommernissen. Voor ons ligt de klemtoon wel op hoe wij de solidariteit levend kunnen houden met de slachtoffers van deze oorlogen.

Willem Staes, beleidsmedewerker van 11.11.11, schetste de laatste ontwikkelingen in Syrië en Jemen. Willem maakte vorig jaar twee rapporten: over de heropbouw van Syrië en over de situatie van vluchtelingen in de kampen in Libanon. In januari van dit jaar was hij in het Noord-Oosten van Syrië en bracht daar heel recent een nieuw rapport over uit. (Zie op de website van 11.11.11: https://www.11.be/component/zoo/item/dringende-actie-van-europa-nodig-om-comeback-is-te-vermijden )
Download powerpoint in pdf formaat (1.4MB) 
Download powerpoint in pptx formaat (127MB)

Syrië: duurzame vrede nog niet in zicht

In de media krijgen wij de indruk dat de oorlog tegen IS (Islamitische Staat) voorbij is. Niets is minder waar, volgens Willem. Al van bij de aanvang van zijn inleiding stelde hij dat een duurzame oplossing met vrede en veilige terugkeer voor vluchtelingen nog lang niet in zicht is. De internationale coalitie tegen IS, waar België aan mee deed, volgde een militaire strategie van vernietiging. De dood van vele burgers werd beschouwd als ‘collateral damage’. Rakka en andere steden werden met de ‘bevrijding’ in 2017 met de grond gelijk gemaakt. Dagelijks worden er nog resten van lijken van onder het puin gehaald. Er is nauwelijks elektriciteit, water, onderwijs. Overlevenden die terugkeren, stellen wanhopig de vraag of hun stad om bevrijd te worden totaal moest vernietigd worden en waar de internationale steun nu blijft. De Koerden zijn bang voor wat er in de plaats zal komen als de Amerikaanse soldaten zich terugtrekken. De leden van de internationale coalitie dragen een morele verantwoordelijkheid en ook uit eigenbelang is het nodig dat er hulp komt voor de stabilisatie van het land om te vermijden dat IS een comeback maakt.

Syrische vluchtelingen in de buurlanden zoals in Libanon leven in gespannen omstandigheden. Ze staan onder druk om terug te keren. Maar de situatie in Syrië is allesbehalve veilig.

Volgens 11.11.11 kan Europa in deze complexe situatie toch een aantal dingen doen: criteria uitwerken waaraan een veilige terugkeer moet beantwoorden en daarop toezien, zelf meer vluchtelingen hervestigen, voldoende middelen voorzien voor opvang in de regio, steun geven aan de heropbouw zonder mee te gaan in de normalisering van het huidige regime en met meer steun aan de lokale vredesorganisaties en ngo’s.

Wat is er aan de hand in Jemen? Wat kan België doen?

Door gebrek aan tijd kon Willem niet meer lang ingaan op de burgeroorlog in Jemen. Hij wou onder meer de video tonen van Rudi Vranckx. Deze kan je hier vinden: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/01/21/wat-er-nu-weer-precies-aan-de-hand-is-in-jemen-rudi-vranckx-leg/.

Hij gaf enkel nog aan wat België kan doen: als (tijdelijk) lid van de Veiligheidsraad diplomatieke initiatieven ondersteunen, toezicht houden op de afgesloten wapenstilstand in de belangrijke havenstad Hodeida en deze uitbreiden, humanitaire hulp bieden, en de wapenhandel – ook vanuit België-  met de conflicterende partijen aan banden leggen.

Vluchten: niet onze keuze, heimwee, ongerustheid over wie achterblijft, wensen voor vrede

Na deze inleiding volgde een muzikale intermezzo van Farouk en Akram. Dat drukte heel sterk het heimwee van vluchtelingen naar hun land uit.

We kregen drie sterke getuigenissen.

Zahra Al Ghrain werd geïnterviewd door Ria Verjauw. Ria volgt de Syrië-werkgroep en is momenteel de coördinator van de vredesbeweging in Leuven. Zij woont in Veltem, zoals Zahra. Zahra vluchtte uit twee oorlogen: uit Irak naar Syrië en toen daar de oorlog ontstond terug naar Irak. Zij verloor haar eerste kindje door de stress met de aanwezigheid van IS in haar stad. In gevaarlijke omstandigheden vluchtte ze naar Turkije. Daar kon ze niet blijven. Haar man was al naar België gekomen. Met behulp van mensensmokkelaars is ze met haar zoontje en zwanger zijnde over de zee naar Griekenland en vandaar naar ons land getrokken. Op de vraag of het moeilijk was om zich aan te passen in België met een andere taal en andere gebruiken antwoordt ze: “De taal leren hier was niets tegenover de oorlog en het vluchten. Als iemand dit heeft meegemaakt, dan is al de rest niets meer.” Zij heeft ondertussen haar diploma van kapster behaald en heeft werk gevonden. Haar wens voor de toekomst: “Ik wens vrede voor iedereen in alle landen. Ik denk ook veel aan alle mensen die in moeilijke omstandigheden leven.

Akram Hamo, Syrische Koerd, is al meer dan 20 jaar geleden gevlucht. Hij leidt de Belgisch-Koerdische vereniging Hevi (Verlangen) en de muziekgroep Nojin (Nieuw Leven). Hij lichtte met aangrijpende beelden de bezetting toe van zijn geboortestreek Afrin in Noord-West Syrië door Turkije en zijn salafistische huurlingen met plunderingen van huizen en van oogsten, diefstallen, bevolkingsdeportaties, gevangennemingen, folteringen, moorden. “Hoe lang nog zal de bezetting duren? Wat zal de internationale gemeenschap nog ondernemen, om de bezetting te stoppen?”
Download powerpoint presentatie in pdf formaat (1.4MB)
Download powerpoint presentatie in odp formaat (2.4MB)

Farouk Al-Hasbani, professor Franse literatuur, uit Daraa in het Zuiden van Syrië, is gevlucht voor het geweld zowel van het regime als van de rebellen. Vanuit zijn ervaring en contacten had hij het over de armoede in Syrië. Na de overwinning van het regime in het grootste deel van het land is de situatie veel moeilijker dan vroeger. Wapens zijn verspreid en dagelijks zijn er de wraakacties. In Libanon worden de Syrische vluchtelingen gediscrimineerd op vlak van huisvesting en tewerkstelling. Ze worden aangevallen en naar woestijngebieden gedreven. Ook in Europa krijgen Syrische vluchtelingen af te rekenen met negatieve vooroordelen en beschuldigingen, zelfs van IS-strijders te zijn. “Vaak ontmoeten we mensen die ons vragen om terug te keren naar ons land, vanwege onze kleur, ons ras, onze religie, ... Dat doet echt pijn, het is niet onze keuze om vluchtelingen te zijn; wij zijn het niet die de oorlog hebben gecreëerd, ... Wij zijn slachtoffers, ... We zijn hier niet om de rijkdom of olie van anderen te stelen!”

Iedereen heeft het over de komst van Syriërs in zijn land, maar er wordt maar stilletjes gepraat over de komst van meer dan 300.000 strijders en criminelen in Syrië. Ze kwamen niet met bloemen in de hand! Wie heeft hun binnenkomst in Syrië vergemakkelijkt? Wie verkocht de wapens aan het regime en aan de rebellen?

Solidariteit levend houden

De vraag hoe de solidariteit levend houden hebben we niet meer kunnen bespreken. Maar we hebben ze in feite beantwoord door wat we deden: de conflicten onder de aandacht blijven brengen, informatie en sensibilisering, contact en samenwerking met vluchtelingen hier, politiek werk, humanitaire hulp en steun aan partners.

We konden rekenen op 58 deelnemers, een mooie opkomst.

Ook deze avond steunden we met de opbrengst van de tickets een goed doel. We kozen er deze keer voor om in te gaan op de oproep van Oxfam Solidariteit: Red kinderen van hongersnood en ziekte’. Oxfam steunt partners die in Jemen proper drinkwater en medicijnen leveren, sanitaire voorzieningen bouwen en cash geld of voedselbonnen verdelen aan kwetsbare gezinnen.

Marcel De Prins